زمانی
که کشوری به طور کامل در چنگال یک نَفر و یا یک گروه خاص اسیر شده و
دیکتاتوری بر آن مملکت حاکم است، هیچگاه، هیچگونه انتخابات آزاد و
عادلانه ای در آن رُخ نخواهد داد؛
حتی چنانچه خیال کنیم که بَر فرض محال
یک انتخابات عادلانه و آزاد برگزار می گردد، به دلیل اینکه نمایندگان مردم
بدون کمترین استثنایی، جملگی بردگان دیکتاتور خواهند بود (در صورت برده
نبودن، برکنار خواهند گشت و اجازه ابراز وجود نخواهند داشت) باز هم اصل
انتخابات زیر سوال رفته و با ایراد و اشکال مواجه شده است.
تا
زمانی که کشور ایران را شخص ولی فقیه با قدرت های نا محدودش اداره می کند
و تمامی گردانندگان مملکت، از کاسه لیسان و درباریان و چاپلوسان وی می
باشند، امکان ندارد که هیچگاه، انتخاباتی که حتی شرایطی نزدیک به یک
انتخابات آزاد و عادلانه داشته باشد، در آن مرز و بوم شکل بگیرد.
بنابراین هرگونه شرکت نمودن در هرگونه انتخابات دولتی و کمک به نظام برای داغ کردن تنور انتخاباتش ،
عین خیانت به آرمان های آزادی خواهانه یکایک کسانی است که زندگی شان را
وقف آزادی، دموکراسی و سکولاریسم در ایران نموده اند و همچنین همراهی با
رژیم برای برگزاری یک نمایش انتخابات دیگر، دقیقن مشروعیت بخشیدن به نظام
اسلامی و پذیرفتن آن به عنوان بهترین حکومت ممکن برای جامعه ایرانی است.
به امید آزادی ایران و ایرانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر