ترس و سکوت مردم ایران، عامل اصلی کشتار، شکنجه و رواج ظلم و ستم و فقر در ایران است.
خشمی که در صدای خواهر ستار موج می زد سوالیست که در هر ذهن آزادی خواه و خردگرایی وجود دارد. که چگونه حکومتی که باید پاسدار حق مردم کشور و رفاه آنان باشد. فرزندان همین مرز و بوم را که به حق طلبی برخواسته و یا از اینهمه ظلم و ستم نسبت به مردم خود اظهار تاسف می کنند، به خاک و خون می کشند!، و چگونه مردمی که این آزادگان برای حق طلبی از آنان کشته شده اند!، سکوت برمی گزینند؟!.مثل معروفیست که حق گرفتنیست و شاهد ۳۳ سال حکومت مخوف مذهبی ایران شاهدی بر این حقیقت است. تمامی خانواده ها، اطرافیان، آشنایان و حتی مردم رهگذر و غریبه در کوچه و خیابان و یا جمعی از کارمندان ارگان های دولتی که مخالف با اعمال غیرانسانی این حکومت هستند، و سکوت کردند مجرم می باشند.
به عنوان یکی از دوستان داغدار ستار بهشتی، و عضو کوچکی از خانواده وبلاگنویسان ایرانی به عظمت و استواری روح مادر بهشتی و خواهر گرامی او افتخار می کنم، سر تعظیم فرد می آورم و درود بی پایان می فرستم!. وجود مادرانی چنین آزاده، چون مادر سهراب اعرابی و تمامی مادران عزاداری که در گردهمایی های پارک لاله و همه گردهمایی ها حضور دارند. نوید پرورش فرزندانی آزادی خواه و تعقیب قضایی مجرمان را در سیاه ترین شرایط سیاسی تاریخ ایران به امید فردایی بهتر است.
سکوت مخوف و مرگ آور، گوسفندان به نظاره نشسته در کشتارگاه، چون سکوت مردمیست که به قدرت میلیونی اعتراضات خود اعتماد ندارند. اکثریت مردم ایران با ترس از شکنجه و اعدام، و یا عافیت طلبی همواره بر ظلم و کشتار بر هموطنانشان ساکت بوده اند. این سکوت و ترس دلیل اصلی پایداری این فساد حکومتی و قتل عام هر روزه بی گناهان در ایران است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر